Pierwszy raz z pojęciem „Close Reading” spotkałam się
podczas rozmowy z bardzo zdolnym uczniem z mojej szkoły. Opowiedział mi on o
metodzie interpretowania tekstu literackiego, z którą został zapoznany przez
pewnego profesora w trakcie obozu naukowego dla młodzieży szczególnie
uzdolnionej. Przyznam szczerze, że pojęcie było mi zupełnie obce, jednak chęć
nauczenia się czegoś nowego była tak silna, że zaczęłam szukać informacji na
ten temat. Nie było to łatwe, gdyż w Polsce jest to technika, o której niewiele
się mówi. Większość stron, które znalazłam w Internecie niestety jest po
angielsku, zatem zapoznanie się z niniejszą metodą wymagało nieco wysiłku i
czasu. Udało się jednak, dzięki czemu z dużym entuzjazmem zamierzam od września
wprowadzać „Close Reading” na moich lekcjach języka polskiego :)
Czym jednak jest „Close Reading”
i na czym polega?
Samo określenie „Close Reading”
tłumaczone jest jako „blisko tekstu”, jest to metoda czytania bez wychodzenia w
rzeczywistość pozatekstową. Podstawowym elementem badań literackich staje się
tu interpretacja, która jest istotniejsza niż historia literatury czy poetyka.
Taka interpretacja tekstu to próba wydobycia jego wieloznaczności i wewnętrznej
samoistności, bez skupiania się początkowo na różnych kontekstach. Zgodnie z
założeniami brytyjsko-amerykańskiej szkoły teoretycznoliterackiej zwanej „Nową
Krytyką” krytyk przy badaniu dzieła nie zajmuje się intencjami autora
(antyintencjonalizm) oraz skupia się na samym dziele (ergocentryzm).
Interpretując zatem utwór metodą „close reading”, ściśle skupiamy się na tym
„co mówi tekst?”.
Bardzo istotne są tu etapy
pracy...
Zaczynamy od dwukrotnego wolnego
przeczytania tekstu. Pierwszego czytania może dokonać głośno nauczyciel,
drugiego uczniowie samodzielnie. Po pierwszym czytaniu uczeń powinien być w
stanie odpowiedzieć na pytania przypominające, np. co się wydarzyło, co jest
tematem tekstu? Następnie uczniowie zakreślają w utworze słowa, których znaczeń
nie są pewni (metafory, symbole, etc.) oraz próbują je rozszyfrować. Istotne
jest tu, by pracować bezpośrednio na tekście, używając dodatkowo kolorów,
zgodnie z zasadą myślenia wizualnego (sketchnoting). Po ponownym przeczytaniu
tekstu, uczniowie sporządzają notatki na marginesie oraz podkreślają kluczowe
słownictwo.
Drugi etap interpreatacji utworu
to analiza języka, narracji, a dopiero na końcu kontekstu. Uczeń odpowiada na
trzy kluczowe pytania:
- Co mówi tekst? (treść)
- Jak mówi tekst? (język, narracja)
- Co to znaczy?
Potwierdzeniem jego wypowiedzi
jest zebrany z utworu materiał dowodowy. W celu lepszego zrozumienia tekstu
uczniowie rozmawiają ze sobą w parach lub zespołach na temat własnych
refleksji. W finale należy ponownie przeczytać interpretowany tekst, by móc
dokonać podsumowania interpretacji lub odpowiedzieć na trudniejsze pytania.
Większość polonistów, podobnie
jak ja, nieświadomie zapewne wykorzystuje elementy tej metody przy
interpretacji tekstu. Można jednak nieco ulepszyć swoje działania. Dodatkowo,
to co istotne, „Close Reading” może być wykorzystany nie tylko przy
interpretacji dzieła literackiego, ale też przy kształceniu umiejętności
czytania ze zrozumieniem. Warto wykorzystać niniejszy sposób do pracy nad
tekstem informacyjnym. Uczniowie bardzo często mają problem z czytaniem ze
zrozumieniem, o czym świadczy niewielka ilość punktów zdobywanych przez nich w
części testowej podczas egzaminu maturalnego. Dużą trudność sprawia też
napisanie streszczenia logicznego. Pracując techniką „Close Reading”, uczniowie
są w stanie lepiej zrozumieć tekst. Warto pokazać im, że po przeczytaniu należy
określić jego główną myśl, a następnie dokładnie przeanalizować wszystkie jego
części, wybierając z nich treści najistotniejsze. Najważniejsze jednak jest, by
cały czas „pozostawać” w tekście.
Metod interpreatacji utworu jest
wiele... Zadaniem polonisty jest jednak pokazanie, że należy to robić
wnikliwie, szukając różnych rozwiązań oraz zwracając uwagę na wieloznaczność
danego tekstu. Wychodzenie poza utarte schematy pozwala bowiem rojwijać kreatywność
każdego młodego człowieka.
Źródła:
1.
Close Reading, Grade 10, https://www.youtube.com/watch?v=XFRClI2q18Y
2.
Complete Lesson: Modeling Close Reading of Short Texts, https://www.youtube.com/watch?v=HDfv3B_JZQo
3.
How to do a Close Reading – TeachLikeThis, https://www.youtube.com/watch?v=I_hhMeE7Osw
4.
Interpreatacja utworu literackiego, https://pl.wikipedia.org/wiki/Interpretacja_utworu_literackiego
5.
Anna Nasiłowska, Herezje – wokół biografizmu i
antybiografizmu, www.nasilowska.archirek.pl
Bardzo ciekawa metoda. Znam ją od przyjaciółki, która uczy pisania na Uniwersytecie Amerykańskim w Libanie. Do polskiej szkoły takie metody dopiero docierają. Szkoda, że tak wolno...
OdpowiedzUsuńZgadzam się. Ja dowiedziałam się o niej w nietypowych okolicznościach. W Internecie jest mnóstwo filmików instruktażowych, Ale niestety wszystkie z angiekskich szkół. Dlatego moim celem jest rozpowszechnianie tej wartościowej metody. Pozdrawiam serdecznie 😊
UsuńZ pewnością skorzystam!
OdpowiedzUsuńZ ciekawością obejrzałabym Twoją lekcję z close reading.
OdpowiedzUsuńTa metoda bardzo ogranicza interpretację tekstu. Jest bardzo techniczna i sprowadza każdy tekst do poziomu zwykłego komunikatu, gazetowego, albo propagandowego. Czwartym, bardzo ważnym pytaniem jest do jakich tekstów lub osiągnięć, wydarzeń w sferze kultury, lub kontekstów historycznych autor nas odsyła. Oto przykłady - http://matuszpoeta.pl/eseje-i-szkice/
OdpowiedzUsuń