Kreatywny polonista

Kończy się rok szkolny, wkrótce będziemy wystawiać oceny, nasi uczniowie oddadzą podręczniki do bibliotek i co wtedy? Wielu nauczycieli szuka inspiracji i pomysłów na ostatnie lekcje. W dzisiejszym wpisie znajdziecie kilka sposobów na zajęcia rozwijające kreatywność Waszych uczniów. POMYSŁ 1 – „Przewodnicy” To dwie lekcje, które przeprowadziłam tuż przed końcem zeszłego roku szkolnego z drugą klasą gimnazjum. Pierwsza lekcja miała miejsce na boisku szkolnym. Uczniowie, siedząc na trawie, w grupach pracują z przewodnikiem turystycznym naszego miasta. Mam kilka egzemplarzy w bibliotece szkolnej, dlatego warto z nich skorzystać. Każda grupa przygotowuje informacje na temat innego zabytku. Uczniowie wyszukują informacje, przygotowują ciekawostki na temat miejsca. Ich rolą jest takie przygotowanie się do prezentacji zabytku, by każda z osób będących w grupie, powiedziała o nim kilka słów. Druga lekcja to spacer po mieście szlakiem wybranych zabytków. Przy każdym z nich zatrzymujem

O pudełku lekturowym pisałam jakiś czas temu tutaj . Pomysł jest ciekawy, jednak  tym razem postanowiłam go nieco zmodyfikować i urozmaicić. Przygotowując tegoroczną "Maturnockę" (więcej o niej przeczytacie tutaj ), chciałam wprowadzić coś nowego. Wychodząc już z domu na zajęcia, doznałam cudownego olśnienia - pudełko lekturowe! W szybkim tempie wrzuciłam do kartonu kilka przedmiotów kojarzących się z lekturami obowiązkowymi. I tak zrodził się pomysł odwróconego pudełka. Nazwałam je tak dla odróżnienia od tradycyjnego pudełka z lekturą, które przygotowują uczniowie. Pomysł można wykorzystać do powtórzenia wszystkich lektur omawianych w danej klasie, czy w całym cyklu nauczania. Można też przygotować pudełko z jednej lektury. Istotne jest by było ono duże, oklejone kolorowym papierem lub pomalowane i zamknięte. Wchodząc do klasy z takim pudłem z pewnością pobudzimy ciekawość uczniów, którzy będą dopytywać o to, co jest w środku. Przypomnę, że zgodnie z założeniami

Ostatni wpis dotyczył metody PQ4R, dziś kolejna technika zwana Clusteringiem, nieco podobna do tworzenia map myśli. Jej nazwa pochodzi od angielskiego słowa "cluster" co oznacza "pęk", "kiść", "skupisko". Samo "clustering" natomiast to "grupowanie". W tym kontekście słowo to możemy rozumieć jako pewną sieć wyrazów, które finalnie tworzą logiczną całość. Metoda oparta jest na łańcuchu skojarzeń, dlatego warto wykorzystać ją podczas lekcji powtórzeniowej, zamykającej dany dział (niekoniecznie tylko na języku polskim). Jest to zatem metoda kreowania pomysłów, ale też środek pomocny w budowaniu i tworzeniu skojarzeń, dzięki aktualizacji przyswojonej już wiedzy. Mnie zainspirowała do przeprowadzenia lekcji podsumowującej pracę nad obszerną lekturą typu "Lalka", "Zbrodnia i kara", "Chłopi", czy "Przedwiośnie". POMYSŁ 1 Miejsce zajęć: duża sala bez ławek, aula szkolna, wolna przestrze