Przejdź do głównej zawartości

ICE BREAKER W SZKOLE, czyli przełamujemy lody po zdalnej edukacji

Nareszcie WRACAMY!!! :)     Dlaczego WRACAMY??? :(
Powrót do szkoły po kilku miesiącach zdalnego nauczania budzi wiele kontrowersji - ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Bez względu na poglądy warto przemyśleć co zrobić, by powrót był dla uczniów jak najmniej stresujący i skupiał się na odbudowywaniu relacji, na które pandemia miało bardzo negatywny wpływ.
Należy zwrócić uwagę, że czas izolacji był szczególnie trudny dla uczniów klas pierwszych szkół ponadpodstawowych, ponieważ mieli oni zbyt mało czasu na stworzenie silnych więzi w grupie rówieśniczej, z nowymi koleżankami i kolegami. Każdą wolną chwilę warto zatem poświęcić na to, by uczniowie od nowa się poznali, oswoili ze sobą i nauczyli współpracy.

Pomysł, który z pewnością świetnie się sprawdzi to zastosowanie tzw. lodołamaczy (ICE BREAKERS). Możemy wykorzystać je w charakterze starterów, na początku lekcji, lub poświęcić na nie całe zajęcia. Ich celem jest przełamywanie lodów, barier między członkami grupy, która zna się słabo.
Kiedy całkiem niedawno  zapytałam moich pierwszoklasistów o to, w jaki sposób chcieliby zadbać o dobre relacje w klasie, przypomnieli mi o zabawach integracyjnych, które przeprowadziłam z nimi na początku roku szkolnego podczas godzin wychowawczych.

Oto kilka przykładów zabaw integracyjnych i lodołamaczy, które pomagają w budowaniu relacji.
1. Herb 

Każdy uczeń rysuje na kartce tarczę herbową, którą następnie dzieli na 2, 3 lub 4 pola. W każde z nich wrysowuje lub wpisuje inne informacje o sobie, np. moje mocne stronymoje hobby itp. Następnie uczniowie spotykają się ze sobą, wymieniając informacjami na swój temat.

2. Zabawne przedstawianie się

Każdy z uczniów przedstawia się kolejno uzupełniając swoje imię zabawnymi informacjami na swój temat. Może to być np. nazwa owocu, zaczynająca się na tą samą literę co imię ucznia, wraz z podaniem uzasadnienia wyboru owocu. Taki icebreaker, ze względu na humorystyczny charakter, prócz tego, że ułatwia zapamiętanie imion, pozwala odreagować napięcie związane z powrotem do szkoły.

3. Wzajemne prezentacje

Uczniowie w parach prowadzą nawzajem wywiady na swój temat. Następnie na forum grupy przedstawiają swoich rozmówców.

4. Krótkie interview

Uczniowie stają w dwóch kręgach: zewnętrznym i wewnętrznym. tak, aby każdy miał przed sobą jedną osobę. Nauczyciel kolejno podaje tematy, na które uczestnicy stojący na wprost siebie mają porozmawiać (np. ulubiona potrawaco lubisz najbardziej robićw czym czujesz się najlepiej itp.). Po zadaniu pytania i przeprowadzeniu rozmów, krąg zewnętrzny przesuwa się o 1 osobę, tak aby każda osoba z kręgu zewnętrznego, spotkała się z osobą z kręgu wewnętrznego.

5. Odgadywanie cech innych osób na podstawie rysunku

Uczniowie dobierają się w kilkuosobowe zespoły. Każdy zespół otrzymuje jedną kartkę, na której każdy członek ma narysować i podpisać swoim imieniem dwa lub trzy przedmioty, jakich używał w ostatnim miesiącu. Następnie zespoły wymieniają się kartkami. Na podstawie rysunków mają opisać, jaką osobą jest właściciel, używający danych przedmiotów. 

6. Lista pytań
Uczniowie siedzą w kręgu. Nauczyciel ma przygotowaną listę z pytaniami, dzięki którym mogą się oni lepiej poznać. Mogą to być też krótkie, charakterystyczne informacje o uczniach. Przydatna jest też duża kostka do gry. Każdy uczeń losuje swoje pytanie, na które odpowiada lub informację, po której musi rozpoznać kolegę lub koleżankę.
7. Kto tak jak ja?
Uczniowie siedzą w kręgu. Nauczyciel zadaje pytanie: Kto tak jak ja... np. ma młodszą siostrę? Uczniowie, którzy potrafią odpowiedzieć twierdząco na pytanie, wstają i zmieniają miejsce. Co jakiś czas można zmienić osobę pytającą.
Alternatywa
Nauczyciel przygotowuje klasę - rozdziela ławki w taki sposób, aby przy każdej po dwóch stronach stało jedno krzesełko. Każdy uczeń otrzymuje kartę pytań i odpowiedzi, a następnie szuka osób, które będą spełniały kryteria, np. Kto tak jak ja... np. ma starszego  brata. Jeśli znajdzie taką osobę to wpisuje jej imię na swojej karcie. Po 30 minutach uczniowie zmieniają miejsce. Całość trwa tak długo, aż wszyscy nie uzupełnią swoich kart pytań - odpowiedzi.
8. Papier toaletowy
Nauczyciel przychodzi na zajęcia z rolką papieru toaletowego. Puszcza go w obieg i prosi uczniów, aby każdy urwał tyle listków, na ile ma ochotę. Uczniowie często kierują się zasadą "Im więcej, tym lepiej". Tu tkwi jednak podstęp, ponieważ ich zadaniem jest podanie tylu informacji o sobie, ile płatków urwali. 

A jakie są Wasze sposoby na przełamywanie lodów? Podzielcie się nimi w komentarzach.


                                                                                 Agata Karolczyk-Kozyra
                                                                                  Kreatywny polonista



 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

11 listopada - scenariusz uroczystości z okazji Narodowego Święta Niepodległości "Nie ma sprawy ważniejszej niż Polska"

Rocznica odzyskania niepodległości to jedno z najważniejszych świąt w kalendarzu szkolnym, ponieważ kształtuje postawy patriotyczne i uczy szacunku do historii ojczystej. Wpisuje się zatem nie tylko w rozwijanie kompetencji kluczowych, ale przede wszystkim w realizację założeń polityki oświatowej państwa. O różnych pomysłach na świętowanie Dnia Niepodległości pisałam już tutaj , tutaj i jeszcze tutaj . Na podanych stronach znajdziecie nie tylko opisy uroczystości szkolnych, ale też gotowe pomysły na lekcje otwarte i pokazowe, gry edukacyjne i wieczory filmowe. W mojej szkole niemalże od piętnastu lat z okazji Narodowego Święta Niepodległości odbywa się uroczysta akademia o randze powiatowej, w której uczestniczą władze powiatowe i miejskie oraz społeczność szkolna. Przygotowanie co roku nowego scenariusza, utrzymującego wysoki poziom, to trudne wyzwanie, dlatego zawsze pod uwagę fakt, by był on przygotowany tak, aby młodzież licealna  zainteresowała się tym, co dzieje się na s

PIERWSZA LEKCJA, czas start!

Nowy rok szkolny zbliża się wielkimi krokami, dlatego warto zastanowić się nad pierwszą lekcją i to właśnie jej poświęcony jest dzisiejszy wpis. Wielu polonistów, zwłaszcza tych, którzy zaczynają pracę w szkole, zastanawia się jak zacząć, by było ciekawie, inaczej niż zwykle, by zrobić dobre wrażenie na uczniach, z którymi zaczyna się pracę. To już nie te czas, kiedy to nauczyciel, wchodząc do klasy, budził strach i swoją osobą sprawiał, że natychmiast robiło się cicho. Ci, którzy robią tak nadal, z pewnością nie będą się cieszyć autorytetem wśród młodych ludzi. Dziś nauczyciel musi być kreatywny, to tutor [1] lub coach [2] , a może nawet tutor i coach jednocześnie, dlatego już od pierwszych zajęć musi jasno określić cele współpracy z uczniami. Nie od dziś wiadomo, że pierwsza lekcja z reguły poświęcona jest zaprezentowaniu przedmiotowego systemu oceniania oraz zapoznaniu z kanonem lektur na dany rok szkolny. Można ją jednak urozmaicić na kilka sposobów. Otrzymując nową klasę

JAK PRACOWAĆ METODĄ STACJI ZADANIOWYCH na lekcjach języka polskiego?

Cieszę się, że zaglądacie na mojego bloga i szukacie tu inspiracji. Dziś pomysł uniwersalny, który można wykorzystać na każdym poziomie edukacyjnym. Metodę tę poznałam dzięki nauczycielom języka polskiego, którzy udzielają się w grupach dla polonistów  na Facebooku. Stacje zadaniowe, bo o nich mowa, to jedna z ciekawszych metod aktywizujących, która polega na zmienności zadań, sposobu ich wykonania oraz na dosłownej zmianie miejsca pracy. Uczniowie pracują na przygotowanych wcześniej stanowiskach, zawierających zadania z określonej partii materiału. Podczas lekcji nauczyciel jest wyłącznie obserwatorem. metoda ta zachwyciła mnie do tego stopnia, że często wykorzystuję ją podczas zajęć. Pracuję nią chętnie, ponieważ widzę, że uczniom również się podoba. Stacje zadaniowe często pomagają utrwalić i usystematyzować nam wiedzę na temat omawianych lektur. Jak przygotować się zatem do pracy metodą stacji zadaniowych? Oto kilka praktycznych wskazówek: 1. Należy odpowiednio przygoto