Strategia Walta Disney'a to narzędzie z zakresu coachingu, które z powodzeniem można wykorzystać podczas lekcji języka polskiego w szkole ponadpodstawowej lub w ostatnich klasach szkoły podstawowej. Każdorazowo służy ono do poszukiwania kreatywnych rozwiązań oraz pozwala spojrzeć na zagadnienie z trzech różnych perspektyw - Marzyciela, Realisty i Krytyka.
Technika ta może zostać wykorzystana podczas omawiania wielu utworów literackich. Omówię ją w oparciu o "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego. Poniżej podam też problemy, pojawiające się w innych tekstach literackich, które można omówić w oparciu o strategię Walta Disneya.
Zadaniem uczniów będzie rozważyć problem, dlaczego w "Weselu" nie doszło do powstania i nie udało się odzyskać upragnionej wolności.
Zajęcia odbywają się w auli szkolnej, gdyż jest tam dużo miejsca. W trzech różnych punktach sali kotwiczę stany, czyli umiejscawiam grupy. Na kartkach mam przygotowane pytania dla wszystkich grup. Jeśli klasa jest bardzo liczna to można uczniów podzielić na sześć grup - po dwie z każdego rodzaju. Po upływie podanego czasu tę same grupy łączą się i wspólnie wypracowują swoje stanowisko. Od tego momentu funkcjonują już jako jedna grupa.
Grupa I to Marzyciele. Należą do niej "chłopi", którzy są gotowi do zrywu niepodległościowego. Chcąc, by uczniowie jak najlepiej weszli w rolę proszę, by swoje polecenia wykonywali na stojąco, przyjmując postawę wyprostowaną, otwartą, głowy odchylone lekko do tyłu, wzrok uniesiony ku górze. Ich rola to na początku wyłącznie rozmowa. Dopiero w końcowym etapie zapisują swoje przemyślenia. Rozważają udział w powstaniu, swoją motywację, kreują wizje i marzenia, są pełni wiary w sukces, puszczają wodze fantazji, ulegają nadmiernemu entuzjazmowi.
Grupa II to Realiści. Należą do niej przedstawiciele inteligencji i chłopów, którzy realnie podchodzą do życia i mają bogate doświadczenie. To np. Czepiec, Gospodarz, Dziad. Wchodząc w rolę Realisty, uczniowie siadają przy stole na krzesłach, z wyprostowanymi plecami, rozmawiając ze sobą patrzą przed siebie. Analizują rozsądnie wszystkie za i przeciw, podchodzą do powstania realnie, nie ulegają ani zbytniemu entuzjazmowi, ani nadmiernej krytyce, planują realizację przedsięwzięcia.
Grupa III to Krytycy. Do niej należy wyłącznie inteligencja skupiona na sobie. Wchodząc w rolę Krytyka uczniowie siadają na podłodze, ze zgarbionymi plecami, opuszczoną głową i wzrokiem utkwionym w ziemi. Krytycy wchodzą w rolę pesymisty, przywołują najczarniejsze wizje, znajdują nawet najdrobniejsze zagrożenia.
Pytania dla grup:
MARZYCIELE
- czego chcemy?
- jaki jest nasz cel?
- co chcemy zrobić?
- jakie korzyści odniesiemy?
- kto jeszcze odniesie korzyści?
REALIŚCI
- jak to zrobimy?
- jakie zasoby posiadamy?
- jakich zasobów potrzebujemy?
- kto będzie zaangażowany w realizację działania?
- ile to będzie kosztować?
- ile czasu zajmie?
- po czym poznamy, że cel został osiągnięty?
KRYTYCY
- co się nie uda?
- co nas może zaskoczyć?
- jakie pułapki na nas czyhają?
- kto coś straci jeśli osiągniemy swój cel?
- kto będzie się sprzeciwiał?
Na koniec zespoły prezentują swoją pracę oraz pod kierunkiem nauczyciela wypracowują stanowisko, dlaczego nie dochodzi do powstania.
Co pozwala osiągnąć strategia Disney’a:
* spojrzenie na zagadnienie z wielu perspektyw i z pewnego dystansu
* znalezienie kreatywnych rozwiązań
* identyfikacja zagrożeń
* zbudowanie pełnego obrazu i zdefiniowanie problemu
* znalezienie kreatywnych rozwiązań
* identyfikacja zagrożeń
* zbudowanie pełnego obrazu i zdefiniowanie problemu
Rola nauczyciela - coacha:
Najważniejszym zadaniem nauczyciela jest pilnowanie, żeby grupy nie „zanieczyszczały” każdej z ról sposobem myślenia innej (np. aby Marzyciele nie wyszukiwali pułapek, bądź nie zaczynali planowania działań, czy aby Realiści nie zakładali różowych okularów, bądź nie przyjmowali postawy nadmiernie krytycznej itp.). Nauczyciel wspomaga zespoły odpowiednimi pytaniami, pilnuje odpowiedniej postawy ciała. Najlepiej, jeśli razem z nimi stoi, gdy przyjmuje perspektywę Marzyciela, siedzi na krześle, gdy przyjmuje perspektywę Realisty i siedzi na podłodze, kiedy przyjmuje perspektywę Krytyka.
POMYSŁY DO WYKORZYSTANIA:
1. "Król Edyp" - Czy Edyp po usłyszeniu prawdy od Tyrezjasza powinien nadal dążyć do rozwiązania zagadki?
2. "Makbet" - w kontekście Makbeta "Czy czekać na samoistne spełnienie się przepowiedni Czarownic, czy przyspieszyć jej spełnienie?"
3. "Dziady" cz. III - Jaka jest zasadność działań buntowniczych młodzieży polskiej i litewskiej?
4. "Wesele" - jakie są sposoby rozwiązania konfliktu między inteligencją a chłopami?
5. "Chłopi" - jakie są sposoby rozwiązania konfliktu między ojcem a dziećmi w powieści Reymonta?
6. "Przedwiośnie" - w kontekście Cezarego Baryki i jego wyborów "Czy podjąć decyzję o przyłączeniu się do rewolucjonistów?"
A czy Wy pracujecie strategią Walta Disney'a? Jakie są Wasze pomysły?
Kreatywny polonista
Agata Karolczyk-Kozyra
Strona z cytatem z Internetu.
POMYSŁY DO WYKORZYSTANIA:
1. "Król Edyp" - Czy Edyp po usłyszeniu prawdy od Tyrezjasza powinien nadal dążyć do rozwiązania zagadki?
2. "Makbet" - w kontekście Makbeta "Czy czekać na samoistne spełnienie się przepowiedni Czarownic, czy przyspieszyć jej spełnienie?"
3. "Dziady" cz. III - Jaka jest zasadność działań buntowniczych młodzieży polskiej i litewskiej?
4. "Wesele" - jakie są sposoby rozwiązania konfliktu między inteligencją a chłopami?
5. "Chłopi" - jakie są sposoby rozwiązania konfliktu między ojcem a dziećmi w powieści Reymonta?
6. "Przedwiośnie" - w kontekście Cezarego Baryki i jego wyborów "Czy podjąć decyzję o przyłączeniu się do rewolucjonistów?"
A czy Wy pracujecie strategią Walta Disney'a? Jakie są Wasze pomysły?
Kreatywny polonista
Agata Karolczyk-Kozyra
Strona z cytatem z Internetu.
Komentarze
Prześlij komentarz