Motyw danse macabre to ważny topos literacki i kulturowy, dlatego zwracam na niego uwagę uczniów. Staram się, by zapamiętali skąd wziął się taniec śmierci w kulturze i na czym polegał. W tym roku temat ten omówiłam z moimi pierwszoklasistami inaczej niż zwykle. Wykorzystałam pomysł polonistki z naszej szkoły Marleny Warzechy (opisuję go za Jej zgodą) i połączyłam go z moją koncepcją. Celem lekcji jest ukazanie średniowiecznego motywu danse macabre oraz wizerunku śmierci w różnych tekstach kultury.
Dzień przed lekcją proszę uczniów, by przynieśli kolorowe gazety, klej, nożyczki i inne materiały plastyczne. Nie mówię w jakim celu, nawet wtedy, gdy pojawiają się pytania typu: "Co będziemy robić?" Rozbudzam w ten sposób ciekawość uczniów, dzięki czemu wiem, że chętnie przyjdą na następne zajęcia.
Lekcję rozpoczynamy od wyjaśnienia czym jest danse macabre i jakie były powody oswajania ludzi ze śmiercią w średniowieczu. Wspólnie oglądamy i omawiamy rycinę "Taniec śmierci".
Następnie proszę, by uczniowie w małych zespołach (4-5 osób) przygotowali własną wizję tego motywu, wykorzystując przyniesione materiały plastyczne. Po tym następuje zaprezentowanie prac. Zwracam uwagę, że sposób omówienia zadania może wpłynąć także na ocenę, dlatego proszę, by uczniowie zrobili to dokładnie. Pomysły są przeróżne. Oto niektóre z nich.
Taniec śmierci w wersji 3D
Taniec śmierci w średniowieczu i dziś - nawet zdrowy tryb życia nie jest w stanie uchronić człowieka przed śmiercią.
Taniec śmierci w wersji Minecraft...
... i z elementami mangi.
Kolejnym etapem lekcji jest wspólne obejrzenie i wysłuchanie fragmentów spektaklu z muzyką średniowieczną "Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią" oraz omówienie wizerunku śmierci w utworze. Zwracamy szczególną uwagę na znaczenie imienia "Polikarp", słowa "mistrz" oraz upersonifikowany i groteskowy wizerunek śmierci.
Na koniec rozdaję wszystkim uczniom kolejną ze średniowiecznych grafik i proszę, by zaznaczyli na niej atrybuty, z którymi przedstawiana jest śmierć oraz by określili ich symbolikę. Mogą także dodać te, które nie występują na obrazie a są im znane. Wspólnie sprawdzamy wykonanie zadania.
Lekcję kończymy usystematyzowaniem omówionych treści. Warto wrócić wtedy do podanych na początku zajęć celów.
Agata Karolczyk-Kozyra
Kreatywny polonista
Komentarze
Prześlij komentarz