Przejdź do głównej zawartości

OPOWIADANIE bez tytułu

Opowiadanie to forma, którą można ćwiczyć bezustannie na różne sposoby. Dziś zaprezentuję Wam jeden z nich. Można go wykorzystać w obecnej sytuacji, gdy uczniowie przebywają w domach.
Lekcję zaczynamy od wprowadzenia nastroju tajemniczości. Prosimy uczniów, by przygotowali 5 dowolnych przedmiotów, które mają obecnie w zasięgu ręki. Niczego nie narzucamy. Gdy uczniowie są gotowi, wydajemy następne polecenie: ułóżcie przedmioty przed sobą według wymyślonej przez Was hierarchii. Możemy zapytać, jakie przedmioty zostały wybrane przez uczniów, w jakiej kolejności zostały ułożone i poprosić o uzasadnienie decyzji. W ten sposób będziemy ćwiczyć umiejętność samodzielnego wypowiadania się oraz argumentowania. Następnie  prosimy, by uczniowie przygotowali sobie kartki z marginesami, na których napiszą krótkie opowiadanie pod tytułem "Opowiadanie bez tytułu". Bohaterami historii zostają wybrane przedmioty. Czas na napisanie tekstu to 30-35 minut.

Po zakończonej pracy odczytujemy wspólnie przykładowe opowiadania oraz przypominamy zasady pisania tej formy wypowiedzi. Odwracamy w ten sposób tradycyjną formułę lekcji, bowiem najpierw sprawdzamy co uczniowie już potrafią, a dopiero później uzupełniamy braki. Formą odpowiedzi zwrotnej może być też sformułowanie przez uczniów celów lekcji.

 A jakie są Wasze pomysły na ćwiczenie pisania opowiadania? Podzielcie się nimi z innymi w komentarzach.


                                                                                                          Agata Karolczyk-Kozyra
                                                                                                             Kreatywny polonista

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

PIERWSZA LEKCJA, czas start!

Nowy rok szkolny zbliża się wielkimi krokami, dlatego warto zastanowić się nad pierwszą lekcją i to właśnie jej poświęcony jest dzisiejszy wpis. Wielu polonistów, zwłaszcza tych, którzy zaczynają pracę w szkole, zastanawia się jak zacząć, by było ciekawie, inaczej niż zwykle, by zrobić dobre wrażenie na uczniach, z którymi zaczyna się pracę. To już nie te czas, kiedy to nauczyciel, wchodząc do klasy, budził strach i swoją osobą sprawiał, że natychmiast robiło się cicho. Ci, którzy robią tak nadal, z pewnością nie będą się cieszyć autorytetem wśród młodych ludzi. Dziś nauczyciel musi być kreatywny, to tutor [1] lub coach [2] , a może nawet tutor i coach jednocześnie, dlatego już od pierwszych zajęć musi jasno określić cele współpracy z uczniami. Nie od dziś wiadomo, że pierwsza lekcja z reguły poświęcona jest zaprezentowaniu przedmiotowego systemu oceniania oraz zapoznaniu z kanonem lektur na dany rok szkolny. Można ją jednak urozmaicić na kilka sposobów. Otrzymując nową klasę...

JAK PRACOWAĆ METODĄ STACJI ZADANIOWYCH na lekcjach języka polskiego?

Cieszę się, że zaglądacie na mojego bloga i szukacie tu inspiracji. Dziś pomysł uniwersalny, który można wykorzystać na każdym poziomie edukacyjnym. Metodę tę poznałam dzięki nauczycielom języka polskiego, którzy udzielają się w grupach dla polonistów  na Facebooku. Stacje zadaniowe, bo o nich mowa, to jedna z ciekawszych metod aktywizujących, która polega na zmienności zadań, sposobu ich wykonania oraz na dosłownej zmianie miejsca pracy. Uczniowie pracują na przygotowanych wcześniej stanowiskach, zawierających zadania z określonej partii materiału. Podczas lekcji nauczyciel jest wyłącznie obserwatorem. metoda ta zachwyciła mnie do tego stopnia, że często wykorzystuję ją podczas zajęć. Pracuję nią chętnie, ponieważ widzę, że uczniom również się podoba. Stacje zadaniowe często pomagają utrwalić i usystematyzować nam wiedzę na temat omawianych lektur. Jak przygotować się zatem do pracy metodą stacji zadaniowych? Oto kilka praktycznych wskazówek: 1. Należy odpowiednio przy...

MISTERIUM MĘKI PAŃSKIEJ

Rozpoczął się Wielki Post. To okazja do zadumy i refleksji nad sensem życia i istotą człowieczeństwa. W wielu szkołach w tym okresie będą odbywać się rekolekcje wielkopostne, stąd pomysł na to jak je urozmaicić. Być może wielu polonistów przy współpracy z katechetami będzie przygotowywać w swoich szkołach program rekolekcji, dlatego dziś dzielę się z Wami scenariuszem Misterium Męki Pańskiej, który stworzyłam jakiś czas temu na potrzeby mojej szkoły. Można go wykorzystać w szkole ponadpodstawowej, gimnazjum lub w ostatnich klasach szkoły podstawowej. W tym roku postanowiłam ponownie go wykorzystać w liceum. Słowa wygłaszane w scenariuszu przez narratora są wciąż aktualne. Ich celem jest nakłonienie młodych ludzi do zatrzymania się na chwilę w tempie życia oraz zastanowienie się nad jego sensem i wartością. Tegoroczny spektakl chciałabym wystawić w kościele ze względu na klimat miejsca. Czy mi się uda? Zobaczymy...  Zachęcam do lektury scenariusza. Materiał opracowały: Agat...